Cmentarz Obrońców Lwowa

Cmentarz Obrońców Lwowa stanowi część cmentarza Łyczakowskiego. Zajmuje na nim wydzielone miejsce – stoki wzgórz w południowo-wschodniej części tej nekropolii.

Zostali tam pochowani Polacy, którzy w latach 1918–1920 polegli w walkach o Lwów i Małopolskę Wschodnią. Na Cmentarzu Orląt Lwowskich spoczywa ok. 3 tys. żołnierzy, z których większość stanowiła młodzież. Stąd właśnie taka nazwa nekropolii.

Historia tego miejsca jest trudna. Cmentarz – mauzoleum powstał w latach 20. XX wieku. Na najwyższym wzniesieniu stanęła kaplica, poniżej kaplicy – katakumby oraz Pomnik Chwały z trzema pylonami połączonymi kolumnadą, składającą się z dwunastu kolumn. Przed pomnikiem, który stanowił wejście na cmentarz, stały dwa lwy; pierwszy miał herb Lwowa i napis „Zawsze Wierny”, drugi – herb Rzeczypospolitej z napisem „Tobie Polsko”. Niestety do dziś te sławne lwy są przedmiotem sporu; Ukraińcy kojarzą je z czasami, kiedy Lwów był polski. Po II wojnie światowej władze radzieckie podjęły decyzję o likwidacji cmentarza. W 1971 roku kolumnada została zniszczona, a lwy usunięte (udało się je ocalić). Prace porządkowe na Cmentarzu Orląt Lwowskich rozpoczęły się dopiero w 1989 roku. Uroczyste otwarcie cmentarza z udziałem ówczesnych prezydentów Polski i Ukrainy – Aleksandra Kwaśniewskiego i Wiktora Juszczenki – nastąpiło dopiero w 2005 roku.

Kilka lat później Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa zwróciła się do Unibepu z prośbą o wykonanie prac naprawczych. Spółka wykonała prace przy pylonach Łuku Chwały i naprawiła balustrady przy katakumbach.

Należy pamiętać, że Cmentarz Łyczakowski we Lwowie i Bykownia należą do najważniejszych dla Polaków miejsc pamięci na Ukrainie. We Lwowie spoczywają wybitni Polacy. Właśnie tam pochowano Juliusza Konstantego Ordona, Marię Konopnicką, Gabrielę Zapolską, Seweryna Goszczyńskiego, Stefana Banacha, Artura Grottgera oraz wielu innych zasłużonych dla kultury i nauki. Obok nich leżą też polscy uczestnicy powstania listopadowego i styczniowego.